Predrag Blagovčanin o nastavku genocida u Višegradu: „Princip je isti sve ostalo su nijanse“

Povezani članci

• Hrvatske kvazireforme: „Young/old men’s club“ na divjački način
• RAZJEDINJENI NARODI
• Balkan Dance Project na turneji u Sloveniji
• Goran Sarić: Kula od zlata
• HERCEG-BOSNA U HAAGU (19) – Heliodrom: Premlaćivanja, izgladnjivanja, živi štitovi, pogibije, deportacije…
• Roko Markovina: DA SE NE “ZAUDOBI” (ili kako je počeo kaos tj. raspad BiH, kao države)

Foto: Srebrenica Genocide Victim, Bosniak & Jewish Solidarity

Da je Bosna i Hercegovina zemlja apsurda u kojoj smo svakodnevno prisiljeni biti svjedoci legalnog fašističkog orgijanja uvjerili smo se dosad bezbroj puta,  a  da živimo u državi u kojoj je moguće da stotinu pripadnika specijalne policije prepravljaju natpise na spomenicima ubijenim civilima uvjerili smo se danas.

Piše: Predrag Blagovčanin

Jutros u sedam časova radnici komunalnog preduzeća i pripadnici Odjeljenja za inspekcijske poslove opštine Višegrad uz potporu blizu stotinu pripadnika Ministarstva unutrašnjih poslova R. Srpske u akciji nazvanoj najvjerovatnije „Briši za bolju i sretniju budućnost“  izbrisali su riječ genocid sa spomenika ubijenim civilima bošnjačke nacionalnosti ubijenim u Višegradu u toku agresije na Bosnu i Hercegovinu.

Inicijativu za uklanjanje natpisa genocid sa spomenika ubijenim civilima sa teritorije Višegrada uputio je još prošle godine poslanik SDS-a Miroslav Kojić koji je u saopštenju Narodnoj skupštini R. Srpske zatražio od zvaničnika tog bh. entiteta da preduzmu sve da budu zaustavljene „laži i neistine o karakteru rata u Višegradu“.

O kojim to lažima i neistinama i karakteru rata u Višegradu Kojić govori?

Miroslav Kojić poslanik Srpske demokratske stranke iz čijih nam redova dolaze presuđeni ratni zločinci poput Momčila Krajišnika, Biljane Plavšić a uskoro i Radovana Karadžića očigledno nije upoznat sa istorijskim činjenicama  o ratnim dešavanjima na teritoriji opštine Višegrad.

Uvaženi  poslanik SDS-a nije upoznat ili ne želi da prihvati podatke istraživačkog dokumentacijskog centra o 1.760 ubijenih civila sa teritorije Višegrada od kojih je najmanje stotinu djece, ne interesuje ga ni stav Međunarodnog suda za ratne zločina koji navodi da je Višegrad bio podvrgnut jednom od najmasovnijih kampanja etničkog čišćenja u agresiji na BiH, a 14. juna 1992. godine  dana kada je 70 ljudi zaključano i živih zapaljeno u kući u Pionirskoj ulici u Višegradu se ne sjeća.

Međutim Miroslavu Kojiću poslaniku SDS-a i Slaviši Miškoviću načelniku opštine Višegrad u kojoj je prije rata živjelo 63% Bošnjaka u vlastitoj režiji istorijskih događaja na teritoriji ove opštine ovi podaci su sasvim nebitni.  Kako su odlučili na sastanku opštinske organizacije SDS-a riječ genocid nad Bošnjacima će biti izbrisan sa svih spomenika a kuću  Sumbule Zebe u kojoj je 14. juna 1992. godine živo spaljeno 70 civila bošnjačke nacionalnosti  će srušiti pa na njenim temeljima napraviti finu veliku raskrsnicu.

Dakle Miroslavu Kojiću i njegovom stranačkom kolegi Miškoviću u vlastitoj viziji novog Višegrada kojeg će oni izgraditi tako da bude i ljepši i stariji i etnički čistiji od onog Andrićevog,  smetaju spomenici bošnjačkim civilima, a pogotovo ta odvratna riječ genocid koja ih sticajem okolnosti konstantno proganja.

Ali im zato u novoj viziji ne smeta  spomenik neznanom srpskom vojniku na glavnom Višegradskom trgu ili spomenik ruskim dobrovoljcima i plaćenicima. Također SDS-ovi  višegradski vizionari u kreiranju istorije po vlastitom izboru ne vide ništa sporno u već tradicionalnoj manifestaciji veličanja Ravnogorskog četničkog pokreta, a posebno se ponose premještanjem spomenika Draži Mihajloviću iz Brčkog u mjesto Undrulje koje je u čast ovog osuđenog ratnog zločinca preimenovano u Malu Draževinu.

U viziji SDS-ovskog višegradskog tandema generacije i generacije polagat će cvijeće na novoizgrađeni dvometarski spomenik Ratku Mladiću, a pokroviteljstvom opštine u čast Radovana Karadžića organizovat će se i festival pod nazivom „Prvi glas četničke pjesme“.

Nažalost današnje uklanjanje natpisa genocid sa spomenika bošnjačkim žrtvama u Stražištu pod apsolutnim pokroviteljstvom Vlade R. Srpske još jednom nam dokazuje da politika etničkog čišćenja kojom je i stvoren ovaj entitet i zbog koje je toliko ljudi izgubilo život devetnaest godina nakon rata nije zaustavljena. Dapače, praktikuje se istim intenzitetom ali drugačijim metodama koje nisu ništa manje opasne.

Što bi naš mudri narod rekao:  „Princip je isti sve ostalo su nijanse“.