Odlazak legende: Marijan Beneš umro u Banjaluci

Povezani članci

• Državni kontinuitet i njegovo osporavanje
• Istinu o stradanju odnio je sa sobom. Borbu za pravdu ostavio je sugrađanima!
• “Cervantesov trg” Predraga Lucića: Bio je satiričar vječitog kova, humanist bez fige u džepu
• Čudo je ti ajfon
• U BiH od prosječne plate može se živjeti samo pola mjeseca
• Bosni i Hercegovini je hitno potrebna građanska svijest!

Jedan od najboljih evropskih boksera svih vremena i legenda jugoslovenskog boksa Marijan Beneš preminuo je danas u Banjaluci u 67. godini.

Beneš je preminuo nakon duge i teške bolesti i u teškoj materijalnoj situaciji.

Marijan Beneš rođen je 11. juna 1951. u Beogradu. U Banjaluku doseljava 1967. godine i postaje članom Bokserskog kluba Slavija za koji je boksao tokom cijele karijere. Uz Matu Parlova i Antona Josipovića, čini zlatnu generaciju boksa u bivšoj SFRJ.

Poslije briljantne amaterske karijere i osvojene zlatne medalje na prvenstvu Evrope u boksu 1973. godine održanom u Beogradu, prešao je u profesionalce i osvojio titulu evropskog prvaka u verziji Evropske bokserske unije u lako-velter kategoriji 1979. godine.

Beneš u 39 profesionalnih mečeva, 32 puta iz ringa izašao kao pobjednik. Bio je poznat po čeličnoj pesnici, pa je tako 21 meč pobijedio nokautom. Od šest izgubljenih mečeva, tri je izgubio nokautom, a jedan meč je boksovao neriješeno.

Beneš se povukao iz boksa 1983. godine i boksovao je još dva egzibiciona meča tokom devedesetih godina prošlog vijeka. Iz boksa se povukao zbog teške povrede i gubitka oka.

Marijan je razbijao i predrasude o bokserima svirajući violinu i flautu, te pišući poeziju.

U ratu je, kako je sam često govorio bio neželjen i u rodnoj Banjaluci, ali i u Hrvatskoj. Poslije rata se ipak vratio u Banjaluku, gdje je živio do smrti.

RSE

O politici nikad nije govorio. A kad su svi oni, koji su do juče bili Titovci od glave do pete, počeli da se utrkuju ko će ga više ocrniti i izreći najgnusnije laži, Marjan je, prisjećajujući se svega onoga što je doživio i proživio u Jugoslaviji, za Titovog vremena, sjeo i napisao pjesmu o Titu.